Yöntem disiplininin yerine takım disiplininin geçmesi Türk sosyolojisinin ve toplum düşüncesinin bir tür “çocukluk hastalığı”dır. Birikime dayalı, birlikte çalışma pratiğinin gelişme fırsatı bulamamasında bu eğilimin genelleşmesinin büyük payı bulunmaktadır. Bu durumun tezahürlerinden biri, farklılıklara izin vermeyen, aynı sözü söyleyen, katı, Ortodoks bir yayıncılık/dergicilik anlayışının hükümferma olmasıdır. İfrattan tefrite yönelişin bir başka örneği ise, belirttiğimiz eğilimin ters istikametinde gelişmektedir.
Replacing team discipline with the discipline of method is a kind of a “disease of childhood” of Turkish sociology and the notion of society. The generalization of this tendency leads to not being able to find an opportunity of the common study practice based on experience. One of the indications of this situation is that the prevalence of a strict, orthodox publishing/journal publishing which doesn’t allow differences and says the same word. Another example of the tendency from extremeness to understatement grows just the opposite way from the tendency we indicated.
