BAĞIMSIZLIKTAN SONRAKİ DÖNEMEÇTE ORTA ASYA TÜRK CUMHURİYETLERİNDE DEMOKRASİ KÜLTÜRÜ: SOSYO-EKONOMİK VE SİYASAL DÖNÜŞÜMÜN ETKİLERİ

Author :  

Year-Number: 2019-17
Language : null
Konu : Sosyoloji

Abstract

Demokrasi kültürü dünyada genel kabul gören demokrasi anlayışının bir ülkede hangi ölçüde kabul gördüğü üzerine açıklanan bir kavramdır. Diğer bir ifadeyle demokrasiyi demokrasi yapan öğelerin, toplumsal ve siyasal çevrelerce hangi düzeyde özümsendiğidir. Toplumsal faktörler demokrasi kültürünü etkileyen en önemli unsurlardan biridir. Sovyetler Birliğinin dağılma sürecinin ardından geçen 30 yıllık Orta Asya Cumhuriyetleri demokratikleşme ve liberal kapitalist dünya sistemine entegre olma isteğiyle yollarına devam etmektedirler. Ancak atılan adımlar henüz gerçek manada demokratik bir sistemi meydana çıkarmış değil. Şu an için bu ülkelerdeki görünüm daha çok şekli bir çoğulcu demokrasi seklinde. Demokrasinin bir süreç, bir kültür olduğu birden bire var olamayacağı gerçeği göz önüne alındığında esasen bu durum çok da şaşırtıcı değildir. Öte yandan asırlarca devam eden Rus işgali ve sistematik Sovyet politikalarının ardından bağımsızlıklarını kazanan yeni cumhuriyetlerin hepsi kronikleşen problemlerle mücadele etmek zorunda bırakılmaları demokratik kültürün oluşmasının önünde ciddi engeller arasında yer almaktadır.

Keywords

Abstract

The concept of democracy culture is explained in terms of the extent to which the prominent understanding of democracy is accepted in a country. In other words, it refers to the level of internalization of democracy’s fundamental elements by social and political circles. Social factors are among the most important constituents influencing democracy culture. Within the 30-year process following the disintegration of the Soviet Union, Middle Eastern Republics have moved on with the desire to be democratized and integrated into the liberal capitalist world system. However, the steps taken have not yet brought about a properly democratic system. At this current moment, what is seen in these countries is rather a sort of plüralist democracy. Indeed, this situation is not surprising, considering that democracy is a process and culture, and it cannot suddenly come into existence. Besides, the fact that these new republics, which have recently gained independency after hundred years of Russian occupation and systematic Soviet politics, are obliged to struggle with chronic problems is among the obstacles in front of the formation of a democracy culture.

Keywords


  • Ağır, O. ve Baharçiçek, A., “Rusya’nın Başarısız Demokratikleşme Tarihi”, Birey ve Toplum, 4 (8), (2014): 5-27.

  • Akçalı, Y., 12 Eylül’den Günümüze Türkiye’de Demokrasi Kültürü: Toplumsal ve Siyasal Dönüşümün Etkileri. Yüksek Lisans, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kamu Yönetimi Anabilim Dalı, Konya, 2007.

  • Alkan, Haluk, “Türk Cumhuriyetlerinde Siyasal Kurumsallaşma Süreci: Geçen Yirmi Yılın Bir Bilançosu”. Bahar, Sayı 61 (2012): 01-30.

  • Arblaster, A., Demokrasi. (Çev. N. Yılmaz), Ankara: Doruk Yayımcılık, 1999.

  • Aslan, Seyfettin, “Sivil Toplum ve Demokrasi”. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, C. 15, S. 2 (2010): 357-374.

  • Dahl, R., Demokrasi Üstüne. Kadıoğlu, B. (Çev.), Ankara: Phoenix Yayınları, 2001.

  • Ercins, Gülay, “Türkiye’nin Demokratikleşmesinde Toplumsal Sorun Alanları”. Gazi Üniver- sitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14/1 (2012): 79-102.

  • Matbaacılık, 1996.

  • Huntington, S., Üçüncü Dalga, Ergun Özbudun (Çev.), Ankara: TDV Yayınları, 1993

  • 205 Deniz Sütel,. “ Demokrasi Kültürü”. Eğitişim Dergisi, Sayı 25, 2010

  • 206 Şahin, K. “Azerbaycan’a Yönelik Demokrasi Eksenli Bir Analiz”. Akademik Bakış Dergisi, Sayı: 38 Eylül – Ekim 2013, Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi.

  • Ankara: Türk Demokrasi Vakfı Yayınları (1999): 45-66.

  • Kapani, Münci, Politika Bilimine Giriş. Ankara: Bilgi Yayınevi, 1996.

  • Dr. Pınar Akçalı) , İstan-bul: Gündoğan Yayınları, 2003.

  • Sütel, Deniz, “Demokrasi Kültürü”. Eğitişim Dergisi, Sayı: 25, 2010.

  • Bildiri Kitabı, Tesam Yayınları (2018): 15-30.

  • Toplum ve Değerler”, İstanbul, 2015.

  • Dergisi, Sayı: 38 Eylül-Ekim 2013, Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi.

  • Araştırmalar Dergisi, (2016): 522-553. Mecidov, Ceyhun, “Azerbaycan’da Demokratikleşme Süreci ve Siyasi Partiler: Çok Partili Hayata Geçiş”. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Ens-titüsü, Ankara, 2008. Mill, S., “Temsili Hükümet Üstüne Düşüncelerden Seçme Parçalar”. Batı’da Siyasi Düşünceler Tarihi Seçilmiş Yazılar Yakın Çağ, Tunçay, M. (Der.), İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, 2008. Mollaer, Fırat, “Azerbaycan’da Demokrasi ve Geleceği Üzerine Bazı Gözlemler”. Bilgi, Sayı: 8, 2004. Omelicheva, Mariya Y.,Democracy in Central Asia: Competing Perspectives and Alternative Strategies (Asia in the New Millennium), University Press of Kentucky, 2015. Türk Dil Kurumu. Türkçe Sözlük. Ankara: TDK Yayınları, 2005. Taşkesen, Abdullah, Demokrasi ve Demokrasi Kültürü, Vatandaşlık Bilgisi, Lisans Yayıncılık, İstanbul, 2005. Tosun, Gülgün Erdoğan, “Birleştirici Demokrasi Devlet-Sivil Toplum İlişkisinin Yeniden Yapılandırılması İçin Bir Analiz Aracı Olabilir mi?”, (Editör: Lütfi Sunar), Sivil Toplum ve Demokrasi, İstanbul: Kaknüs Yayınları (2005): 23. Özgişi, Tunca, “Orta Asya Türk Cumhuriyetleri ve Azerbaycan’ın Parlamento Yapılarının Karsılastırmalı Analizi". Turkiyat Mecmuası, C. 22/Güz (2012): 98.

  • Yayınları (2005): 164-165.

  • Touraine, A., (2011). Demokrasi Nedir, Çev. O. Kunal, İstanbul, Yapı Kredi Yayınları.

  • Cilt: 6, Sayı: 2, (2018): 163.

  • Uluç, A. Vahap.“Birey ve Sivil Toplum İlişkisi Çerçevesinde Türkiye’de Demokrasi Sorunu”. Mukaddime, Sayı: 6 (2012).

  • Araştırmaları, Prof. Dr. Cihat Özender Özel Armağanı, Sayı: 8, Bahar 2008.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics