Camiler ibadet mekanları olmalarının yanında toplumun birlik ve dayanışmasının sağlandığı, pekiştiği merkezlerdir. Sosyoloji alanının cami konusuna ilgisi, camilerin toplum dayanışmasını sağladığı ve güçlendirdiği mekanlar olarak toplum bilincini oluşturma ve yaygınlaştırmada üstlendiği görevinden kaynaklanmaktadır. İslamiyet birlikte (cemaatle) ibadet etmeye ayrı bir önem verdiği için namazın birlikte kılındığı mekanlar olarak camilerin toplumsal bir işlevi vardır. Cuma, bayram, teravih ve cenaze namazlarının cemaat ile kılınması toplumsal anlamdaki vurguyu belirginleştirmektedir. Anadolu Selçuklu ve Osmanlı Devletleri’nde şehirlerin merkezine inşa edilen büyük “ulu camiler”, özellikle geniş cemaatle kılınan namazlar için önemli olmuştur. Camiler toplumsal birlik bilincinin sembolüdürler. Günümüzde Türk toplum kimliğinde meydana gelen bozulmalar İslamiyet ve camilerin yeri ve rolü ile ilgili farklı uygulama ve tartışmaları beraberinde getirmiştir. Bu çalışmada, gerçekte toplumun birlik ve dayanışma mekanları olarak önemli bir misyon üstlenen camilerin, toplum kimliğinde meydana gelen bozulmalar neticesinde bu bağlamından uzaklaşarak sınırlı bir kesime hitap eden dar cemaat anlayışına indirgenmesini Yeşil Vadi Konakları Camii ve Sitesi örneği üzerinden tartıştık.
Besides being the prayer places, mosques are the centres where the unity and solidarity of society is reinforced. The interest of the field sociology for the mosques stems from the mission that the mosques undertake for creating and increasing public awareness as the places where the solidarity of the society is created and strengthened. Because of the fact that Islamism puts an extra emphasis on worshipping together (in congregation), mosques have a social function as the places where salaat is performed all together. Performing friday, bairam, terawih and funeral prayers in congregation increase the emphasis on the social sense. Grand “magnificent mosques” which were built at the centres of the cities during the Anatolian Seljuk Sultanate and Ottoman Empire became important especially for the prayers performed in large congregations. Mosques are the symbol for the social sense of unity. In our day, the distortions on the Turkish social identity raised different aspects of applications and arguments about Islam and the role and location of the mosques. In this study, we deliberated on the example of Yeşil Vadi Konakları Mosque and Site to show that mosques which actually undertake the important mission of enabling social unity and solidarity are reduced to the limited congregational notion, appealing only to a limited group as a result of the distortions on the social identity.
