Bu çalışmada, 19. yüzyıl sonu ve erken 20. yüzyıla ait bazı Türk roman ve hikâyelerinde yer alan sofa kullanımlarının analizi yapılmaya çalışılmıştır. Bu sayede insanın sofadaki anlarının nasıl bir zenginlik ve mekân kullanımı içerdiği saptanabilmiştir. Sofa, gündelik hayat içinde birçok farklı işlevi yerine getirmektedir. Bunlar, gündelik toplantıların yanı sıra düğün, sünnet törenlerinden mevlit ve kabul günlerine kadar çeşitli karşılaşmanın ve toplanmanın mekânı, yemek ve uyku alanı olmasından çocukların yaratıcılıklarını genişletebildikleri bir alan olmaya kadar sıralanabilir. Bu çalışma ile sofaların oda kapıları ve merdivene açılan bir kapıyla sınırlandığı göz önünde tutulduğunda, tüm bu yapı öğelerinin sofanın mahremiyet sınırlarını belirleme gücünü elinde tutması yönüyle sofa kullanımını nasıl etkilediği hakkında bir sonuca varılmıştır.
In this study, the analysis of sofa usage in some Turkish novels and stories of the late 19th and early 20th century has been tried to be analyzed. In this way, it has been possible to determine what kind of richness and space usage of human moments on the sofa. Sofa fulfills many different functions in daily life. These can be listed as a place for various encounters and gatherings, dining and sleeping areas, from weddings, circumcision ceremonies to religious ceremony and reception days, as well as daily meetings, to being a space where children can expand their creativity. With this study, considering that the sofas are limited by room doors and a door being opened to the staircase, a conclusion has been reached about how all these building elements affect the use of the sofa in terms of keeping the power determining the privacy limits of the sofa.
