Son yıllarda basında ve sosyal bilim çevrelerinde “kent/şehir dindarlığı” kavramı sıklıkla tartışılan bir kavram haline gelmiştir. Kavram, siyasal ve toplumsal koşulların etkisiyle ortaya çıkan gelişmeler nedeniyle canlı tartışmaların merkezinde yer almaktadır. Bu çalışmanın konusu günümüzde giderek artan “kent günahkarlığı” ve kentte yaşayan insanların günah algısındaki çarpıklıktır. Kent günahkarlığı tezi, “kentte yaşayan insanların günah algısının, kırsal yaşam deneyimleri ve kültürü içinde oluştuğunu, bu açıdan kentlerde yaşayan günah durumlarını açıklamaktan uzak olduğu” görüşüne dayanmaktadır. Geleneksel dini eğitim ve terbiye içinde kullanılan günah söylemi günümüz insanının davranışlarını değerlendirmeye yetmediği gibi bir “günahsızlık” algısına da yol açmaktadır. Günümüzde kentler “büyük günah” ilişkilerinin merkezi haline gelmişlerdir.
In recent years, “urban piety” has become a controversial concept in media and social science circles. The concept has been at the centre of the heated debates due to the developments emerged within the influence of the political and social circumstances. The subject of this study is the “urban sinfulness” which is ever-increasing at the present time and the distortion in the sense of sin among the people who live in cities. “The sinfulness sense of the people living in cities are formed within their rural life experiences and culture, so they are unable to explain their sinful conditions in cities.” Therefore, the thesis of urban sinfulness is based on this view. The sin discourse that is used within the traditional religious education and training don’t suffice to evaluate the behaviours of today’s people. In addition, it leads to the sense of “sinlessness”. At the present time, cities have become the centre of “the major sin” relations.
