Bu çalışmada Spor Yönetimi araştırmaları Baykan Sezer’in eleştirel kavramları ekseninde incelenmiştir. Araştırmanın amacı; spor yönetimi literatürünü “Baykan Sezer Düşüncesi ve Yöntem Anlayışı”yla eleştirel açıdan tahlil etme girişimidir. Spor Yönetimi alanında yapılan tez ve makale çalışmaları “aktarmacılık” ve “temel etken” gibi kavramlar merceğinde sorunsallaştırılmıştır. Yaygın olarak pozitivist bir eğilim sergilemekle birlikte, nitel/anlamacı araştırmaların da artış gösterdiği “Spor Yönetimi” literatürü “aktarmacı” ve Batı-Amerikan eksenli bir nitelik sergilemektedir. Spor Yönetimi araştırmalarında örgütsel davranış, liderlik, insan kaynakları, ast-üst ilişkileri, örgüt kültürü vb. konular baskın eğilimi yansıtmaktadır. Spor örgütleri; toplumsal yapıdaki siyaset, devlet, üretim ilişkileri, kapitalizm gibi makro düzeydeki “temel etken” türleriyle ve daha geniş sistemlerle ilişkisel biçimde ele alınmaktan ziyade “örgüt içi” ve kendi dinamikleriyle sınırlı bağımsız bir yapı olarak incelenmektedir. “Spor” ve örgüt içi değişkenlerle irdelenen konuların piyasa odaklı ve küreselleşme söyleminin “yönetim” odaklı kavramlarıyla uyumlu olduğu görülmektedir. Sezer’in genel olarak sosyal bilimlerde gözlemlediği “aktarmacılık” olgusunu “spor yönetimi” konulu çalışmalarda da görmek mümkündür. Literatüre dair tartışmalarda alandaki bilgi birikimine yönelik yapılan eleştirilerin genellikle nicel-nitel ikilemine dayalı ve veri toplama teknikleriyle sınırlı bir bağlama sıkıştırılması söz konusudur. Literatüre yansıyan verili düzenin dışına çıkabilen bir tartışmaya rastlanmamaktadır. Bu noktada Baykan Sezer’in “aktarmacılık” eleştirisi ve “temel etken” vurgusunun spor yönetimi araştırmalarındaki teori-uygulama ilişkisinde eleştirel bir metodolojik perspektif imkanı sağladığı düşünülmektedir.
In this study Sports Management Researches are examined in the axis of Baykan Sezer’s critical concepts. The purpose of the research is an attempt to critically analyze the sports management literature with “ Baykan Sezer’s thought and method mentality”. Thesis and article studies in the field of sports management have been problematized in the lens of concepts such as “transference” and “main factor”. Although its widely positivist tendency, the Sports Management literature, in which qualitative/interpretive studies have also increased exhibits a “transferring” and Western-American oriented attribute. In sports management topics of researches organizational behaviour, leadership, human resources, subordinate-superior relations, organizational culture etc. reflect the dominant trend. Sports organizations; rather than being handled by “main factor” types in macro level such as politics in the social structure, the state, production relations, capitalism and in a relational way with wider systems, examined as an independent structure of “intraorganizational” and limited by its own dynamics. It is seen that the subjects examined with “sports” and intraorganizational variables are compatible with the market oriented and “management” oriented concepts of globalization discourse. It is possible to see the phenomenon of “transference” which Sezer observed in social sciences in general, in studies on “sports management”. In the discussions about the literature, criticism intended for knowledge in the field are generally based on quantitavie-qualitative dilemma and limited comprehension of data collection techniques. There is no discussion that can go beyond the given order reflected in the literature. At this point, it is thought that Baykan Sezer’s critique of “transference” and his emphasis on “main factor” provide an critical methodological perspective in the theory-practice relationship in sports management researches.
