Edebiyatın bir ürünü olarak ortaya konan anti-kahraman kavramı sosyolojik bir gerçeklik olarak da ele alınmaktadır. Bu çalışmada önce kahraman ve anti-kahraman kavramlarının çerçevesi çizildikten sonra bu kavramların Batı tarihindeki görüntüleri kısaca anlatılmış ve anti-kahraman karakterinin postmodern dönemdeki anlamı ortaya konmuştur. Toplumu dönüştürücü tip olarak kahraman, dönüşümle olan çelişkisi bağlamında da anti-kahraman kavramı tanımlanmıştır. Kahraman kavramının öncelikle antik, daha sonra feodal dönemdeki görüntüleri örneklendirildikten sonra Yeni Çağ ve sonrası ilişkiler çerçevesindeki yansıması anlatılmış, ardından postmodern dönemle anti-kahramanın ilişkisi aşılamayan ve dönüşüme kapalı bir düzen içinde, bu düzene karşı tavrı ile ortaya konmuştur. Sonraki bölümde makalenin ana temasını oluşturan Hasan Sabbah ve Don Kişot, anti-kahraman tipi bağlamında analiz edilmeye çalışılmıştır. Hasan Sabbah’ın İran siyaseti ve geleneği ile ilişkisi ve mevcut düzene karşı tavrı, Don Kişot’un ise aşılmış bir düzenin savunuculuğu vurgulanarak anti-kahraman kavramı altında analizi yapılmaya çalışılmıştır.
The concept of anti-hero, which is put forward as a product of literature, is also considered as a sociological reality. In this study, first the framework of the concepts of hero and anti-hero is drawn, then the images of these concepts in Western history are briefly explained and the meaning of the anti-hero character in the postmodern period is revealed. The concept of hero is defined as a transformative type of society, and the concept of anti-hero in the context of its contradiction with transformation. After exemplifying the images of the hero concept in the ancient and then the feudal period, its reflection in the framework of the New Age and post-modern relations is explained, and then the relationship between the postmodern period and the anti-hero is revealed in an insurmountable and impenetrable order, with its attitude towards this order. In the next section, Hasan Sabbah and Don Quixote, which constitute the main theme of the article, are tried to be analyzed in the context of anti-hero type. Hasan Sabbah's relationship with Iranian politics and tradition and his attitude towards the existing order, and Don Quixote's advocacy of a transcended order have been emphasized and analyzed under the concept of anti-hero.
